Σήμερα η γιαγιά τα έβαλε πάλι με την κυρά Κατίνα, την συγκάτοικο.
-Μα που μας έτυχε αυτή η γυναίκα. Τινάζει μέρα νύχτα, το παράθυρο δεν μπορώ ν΄ ανοίξω. Θα σκάσω. Μου έρχεται να βγω και να τη αρπάξω. Που να της πεις καλημέρα! Δεν πρόφθασε η γιαγιά να τα βάλει με την κυρά Κατίνα και έφθασε η μεγάλη είδηση. Σήμερα μπήκε στο νοσοκομείο για μια μεγάλη εγχείρηση. Ο άνδρας της τα έχει χαμένα. Το σπίτι να κοιτάξει; Τα παιδιά ή την άρρωστη;
Η γιαγιά σηκώθηκε, ντύθηκε και ετοιμάσθηκε να βγει.
-Για πού, μητέρα;
-Να ‘έτσι και έτσι ύπνο δεν έχω το βράδυ, Λέω να πάω να ξενυχτίσω με κείνη την έρημη την κυρά Κατίνα. Τι εδώ τι εκεί.
Πέντε βράδια ξενύχτισε η γιαγιά. Δεν έκλεισε μάτι. Δεν άφησε την άρρωστη ούτε λεπτό. Ο άνδρας της δεν ήξερε πώς να την ευχαριστήσει.
- Σώπα, για μου. Σήμερα εγώ, αύριο εσείς. Τι γείτονες είμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου