Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών ο Νίκος Αναστασιάδης

Έφυγε από την ζωή ένας από τους ποιο παλιούς τεχνίτες  στο επάγγελμα γανωτζής η καλαϊτζής.

Η κηδεία του θα γίνει στο Χωριό του σήμερα Τρίτη και ώρα 11 π.μ. στον  Ιερό Ναό Τιμίου Σταυρού στα Δαμάνια

Το επάγγελμα του γανωτζή είναι ένα από τα ποια  παλιά επαγγέλματα.

 Η διαδικασία του γανώματος ήταν πολύ δύσκολη και ανθυγιεινή. Έφερνε τα σκεύη στο στέκι του (χαλκοματάδικο) και έγραφε σε ποιον ανήκε το καθένα. Εκεί υπήρχαν όλα τα απαραίτητα υλικά και εργαλεία

Το καλάϊ (κασσίτερος), το σπίρτο (υδροχλωρικό οξύ), το νησαντήρι (χλωριούχο αμμώνιο), το τσιμπίδι με το οποίο κρατούσε το χάλκωμα πάνω από τη φωτιά, ένα μεγάλο ταψί (ταβλάς), που εκεί μέσα έριχνε τα μικρά κομμάτια καλάϊ που περίσσευαν για να τα ξαναχρησιμοποιήσει. Στη μέση του δωματίου υπήρχε μια φουφού, όπου άναβε η φωτιά ή άναβε πρόχειρη φωτιά με ξύλα. Έβαζε τα χαλκώματα στη φωτιά να πυρώσουν, τα καθάριζε καλά-καλά και κυρίως στα σημεία που ήταν πρασινισμένα και σκουριασμένα.

Ο καθαρισμός των σκευών γινόταν με πολλούς τρόπους. Τα έτριβε με συρματόβουρτσα, με άμμο και νερό. Χρησιμοποιούσε στάχτη και κάρβουνο για καθαρισμό. Μετά άλειφε την εσωτερική επιφάνεια του σκεύους με σπίρτο και έπειτα την έτριβε καλά με άμμο ή τριμμένο κεραμίδι ή αλατσύπετρα.

Μετά το τέλος του σχολαστικού καθαρισμού, πύρωνε στη φωτιά το σκεύος, κρατώντας το με την τσιμπίδα. Μετά, όπως ήταν ζεστό, έριχνε μέσα το νησαντήρι (χλωριούχο αμμώνιο) για να κολλήσει το καλάϊ πάνω στο σκεύος. Αφού το σκούπιζε καλά. άπλωνε στη συνέχεια το λιωμένο  καλάϊ σ’ όλη την επιφάνεια με τη βοήθεια ενός βαμβακιού. Όλα τα μικρά κομματάκια καλάι που περίσσευαν τα μάζευε στο ταψί. Αν κάτι δεν πήγαινε καλά το περνούσε και δεύτερο χέρι. Τέλος,το σκούπιζε με ένα καθαρό βαμβάκι για να γυαλίσει. Το γανωμένο πια σκεύος φαινόταν σαν καινούριο.