Απόσπασμα από το καινούριο μου βιβλίο.
Τα τ
ραγούδια του είχαν χρώματα, μυρωδιές, θάλασσες κι αστέρια μακρινά, όμως πατρίδα δεν είχαν. Πατρίδα τους ήταν ο κόσμος όλος κι αγκάλιαζαν τον κόσμο όλο. Τα λόγια της αγάπης και της μοναξιάς όλοι τα καταλαβαίνουν κι ας μην ξέρουν τη γλώσσα. Είναι σαν τα πουλιά, που ενώ ζουν σε διαφορετικές χώρες, όταν βρεθούν όλα μαζί, μοιράζονται για αναπαμό το ίδιο τέλι, όπως τα ψάρια που κολυμπούν σ' όλες τις θάλασσες, όπως τα σύννεφα, που σ' άλλες χώρες φέρνουν βροχές, σ' άλλες σκιές και σ' άλλες ανακούφιση σαν κρύβουν μέσα τους τη κάψα του ήλιου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου