Ο ιερέας της ενορίας μας
«Λυχνάρι» του Θεού μας ,λάμπει!
Το Φώς κρατάει τ’οδηγητικό,
στης Εκκλησιάς το «Λυχνοστάτι»
Το χιόνι ο χρόνος επασπάλισε
μέρα,τη μέρα στα μαλλιά του
αχνολευκαίνει τη μακρυά γενειάδα του
στην ήρεμη ασκητική θωριά του
μέρα,τη μέρα στα μαλλιά του
αχνολευκαίνει τη μακρυά γενειάδα του
στην ήρεμη ασκητική θωριά του
Εμείς , της Ενορίας του τα παδιά
στου ράσου του τον ήσκιο αναστημένα,
είμαστε από το «Μάννα» όπου κρατά
και απ’το «νέκταρ»,που κερνάει,θρεμένα
στου ράσου του τον ήσκιο αναστημένα,
είμαστε από το «Μάννα» όπου κρατά
και απ’το «νέκταρ»,που κερνάει,θρεμένα
Ω Κύριε! Κύριε! Πως τον έπλασες
πάνω στη γη το Λειτουργό Σου
Ρομφαία πυρός απ’τη φωτιά του Πνεύματος
«Φλόγα πυρός» από το Φως Σου!
πάνω στη γη το Λειτουργό Σου
Ρομφαία πυρός απ’τη φωτιά του Πνεύματος
«Φλόγα πυρός» από το Φως Σου!
Σαν τα παιγνίδια επαρατούσαμε,
μικροί, στ’ανάερο πέρασμα του
κι ευλαβικά του εφιλούσαμε
το χέρι τρέχοντας σιμά του,
μικροί, στ’ανάερο πέρασμα του
κι ευλαβικά του εφιλούσαμε
το χέρι τρέχοντας σιμά του,
της ευλογιάς του το άγγιγμα
στο παιδικό μας κεφάλι,
στο παιδικό μας κεφάλι,
θαρρείς, ως την καρδιά μας στάλαζε
γλυκιά παραδεισένια χάρη!
γλυκιά παραδεισένια χάρη!
Πως το θυμάμαι! Και μερώναμε!
Κι ευθύς εσβίονταν οι θυμοί μας!
Κι ευθύς εσβίονταν οι θυμοί μας!
Ω, σύνδεσμο της Εκκησίας άρρηκτο
που πρωτομήναε στην ψυχή μας!
Κι ω! Ιδές! Κοπάδι τρισευλόγητο
σήμερα η σεμνή η Εκκλησιά μας!...
κι είναι Ναός Κυρίου αχειρόφτιαχτος
η ταπεινή ανθρώπινη καρδιά μας!
Τον Ιερέα της Ενορίας μας τον έχουμε,
όλες οι φαμελιές «Πατέρα»!
Κάτω από την ευλογία του και την ευχή ,
ευλογημένη μας κυλάει η μέρα!...
Ξέρει τους πόνους μας καιτις χαρές!
Τα λάθη μας,του τα ξηγιόμαστε ένα-ένα!...
και Δάσκαλος μας είναι, και Τσοπάνης μας,
κι άγρυπνος νους, αυτός , για τον καθένα!...
Τρίτη, 18 Ιουλίου 1995, 2:42:44 PM
001EXOF
--> -->
π.Νεκτάριος
Ιερομόναχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου